Wakacyjne ognisko

Do sprawdzonych form spędzania wspólnego czasu naszego zespołu jest tradycyjne ognisko, organizowane na zakończenie roku pracy na działce naszej koleżanki altówki – Agnieszki w Dobieszynie. Pogoda jak i chórzyści dopisali, gdyż był piękny sobotni wieczór. Za składkowe zakupiliśmy kiełbaski i napoje, a każda gospodyni i osoby towarzyszące przyniosły co nieco ze swych „domowych specjałów” Nie zabrakło skroplonych pamiątek z ostatniego wyjazdu do Lwowa, była dobra nalewka, piosenka i czas dla humoru oraz kawałów. Trochę zawiedli nasi grający muzykanci, jak również prezesostwo(nieobecne bądź zaangażowane w zabawy z wnukiem) i opóźniona w przybyciu dyrygentka. Ale palmę pierwszeństwa wziął tym razem zespół opanowując liczny krąg przy przekąskach oraz płonącym ognisku. Bezkrólewia zatem nie było. Przybyłej prosto z wycieczki Marioli wyśpiewaliśmy gromkie „sto lat” z racji pomyślnie zdanego egzaminu zawodowego, a zespół został zapoznany z ciepłą informacją o zgłoszeniu Chóru na Festiwal Gaude Cantem do Bielska Białej w X 2017 r. To zapewne stanowić będzie główny kierunek artystyczny zespołu w pierwszej połowie nowego roku pracy. Ale to już po wakacjach. Przed nami dobry miesiąc odpoczynku i przygotowanie wyjazdu do Bośni i Hercegowiny oraz Chorwacji. Ciekawy program, trochę występów i atrakcji. Dziękujemy za ten ważny czas dla naszej integracji, szczególnie Agnieszce i  jej mamie za gościnność i przygotowanie biesiady. Do zobaczenia w roku 2017/2018.

Uroczystość XX – lecia pobytu Jana Pawła II w Krośnie

Osoba Świętego Jana Pawła II i duchowe dziedzictwo, jakie po sobie pozostawił jest dla każdego z nas pewnym kierunkiem życia oraz spojrzeniem wszerz, bycia darem dla ludzkości, dla drugiego człowieka.

Przybycie  Ojca Świętego do Krosna było dla nas wszystkich wielkim wydarzeniem. Jako członkowie chóru, w czasie Mszy Świętej na lotnisku, tworzyliśmy wraz z członkami orkiestr i innych zespołów wielką,  pięciotysięczna rodziną muzyków. Na krośnieńskim lotnisku po raz pierwszy wybrzmiała pieśń „To mój Pan wiele mi uczynił”, a my po zakończonej Eucharystii przyciągaliśmy Jana Pawła II do naszego wykonawczego podium gromkim skandowaniem „Ojcze do nas”.

Po pobycie nasz chór był inicjatorem koncertów papieskich, połączonych z wykonawstwem pieśni i recytacją wierszy, których autorem był nasz kochany papież.

Kiedy otrzymaliśmy zaproszenie do oprawy uroczystości Jubileuszu 10 czerwca br, odebraliśmy je jako nasz obowiązek oraz wyzwanie, bo dziękowanie za Jego pontyfikat łączy się z modlitwą o wstawiennictwo tego wielkiego Świętego naszych czasów.  Wykonaliśmy łącznie 5 utworów : „Cantate Domino" , „Alleluja” przed Ewangelią wraz z aklamacją kol. Agnieszki Sochy, „Skosztujcie i zobaczcie jak dobry jest Pan”, „Bóg jest miłością” oraz „Królowo Polski”. Miłym akcentem uroczystości były osobiste świadectwa o świętym abp Mokrzyckiego oraz abp Michalika.

Po zakończeniu dokonaliśmy wpisu do księgi gości oraz księgi pamiątkowej sanktuarium Św. Jana Pawła II. Z głównym celebransem uroczystości, ówczesnym sekretarzem papieża – ks. abp Mokrzyckim wymieniliśmy ciepłe wspomnienia z naszego pobytu we Lwowie, a dla wszystkich czekał jeszcze pyszny gulasz oraz wuzetka.

Pożegnanie kolegi Kazimierza Bożka

W niedzielę 28 maja odszedł do wieczności nasz kolega i przyjaciel z zespołu – Kazimierz Bożek. Kaziu był w chórze jego dobrą duszą. Śpiewanie było jedną z jego wielkich pasji. Dla społeczności miasta był znany jako kierownik Zakładu Oczyszczania Miasta. Był zapalonym wędkarzem, lubił też podróże, o których barwnie opowiadał. Z zespołem przez kilka lat czynnego śpiewu odbył kilka tras i kilkanaście występów. Ostatnim z nich był wyjazd do Brezna jesienią 2015 roku. Kaziu już wtedy był chory, ale dał się namówić na wyjazd. Przez ostatni rok odwiedzaliśmy go w jego domu, a później w szpitalu.  Lubił słuchać o tym co w chórze się dzieje, gdzie byliśmy co śpiewamy i gdzie. Sam niewiele mógł mówić. Dopóki mógł, pilnie śledził każdą wzmiankę o zespole na stronie internetowej, każde życzenia czy wiadomości na poczcie. Do końca był jednym z nas. 

Środa 31 maja  była dniem, w którym poprzez naszą modlitwę, udział w uroczystości pogrzebowej i jej oprawę wyraziliśmy podziękowanie Bogu za naszego kolegę. Śpiew w kościele parafialnym w Ustrobnej był mobilizacją dla zespołu  i naszym podziękowanie za jego zdyscyplinowanie, pracę i pokorę i dobre serce.

    Ufamy teraz,że swoją pasję śpiewu  realizuje w chórach niebieskich………….                              

Echo we Lwowie

W ostatni weekend maja udaliśmy się na dwudniowy rekonesans do Lwowa. Pracę warsztatową zespołu chcieliśmy przenieść na stronę praktyczną poprzez zasmakowanie w operowym repertuarze pięknej Opery Lwowskiej. Lwów jako piękne miasto z wieloma śladami polskiej historii i kultury przywitał nas piękna wiosenną aurą, liczną zielenią oraz trwającą rozbudową miasta i okolic. Po spacerze ulicami starego miasta i obfitym posiłku w „Premierze Lwowskiej” udaliśmy się do opery. Nasze operowe plany rozminęły się z rzeczywistością i zamiast opery byliśmy obserwatorami przeglądu Festiwalu Choreografii Baletowych. Cały program trwał dwie godziny i był pięknym doświadczeniem poznawczym i duchowym kultury współczesnych twórców. Wieczór zakończył krótki spacer po mieście oraz przejazd do hotelu, gdzie udaliśmy się na spoczynek.

Niedziela była dniem równie bogatym w wydarzenia. Po smacznym śniadaniu, zwiedziliśmy Łyczakowski cmentarz oraz nekropolię „Orląt Lwowskich”. Mieliśmy sporą frajdę, gdyż naszym niedzielnym przewodnikiem była mówiąca piękną polszczyzną p. Marta, która przekazała nam cały swój wyraz miłości do Lwowa, swą polskość i kulturę. O 11.30 uświetniliśmy swym udziałem Mszę Świętą w katedrze lwowskiej. Oprawą były pieśni liturgiczne, a po zakończeniu mszy zaśpiewaliśmy „Polskie kwiaty”, które u wielu Lwowian wycisnęły łzy..  Cały nasz występ spotkał się z rzęsistymi oklaskami

Spacer po zabytkowym centrum miasta, liczne opowieści i anegdoty p. Marty, ciepło majowego słońca sprawiły, że z przyjemnością spożyliśmy nasz świąteczny obiad. Przy okazji mąż naszej sopranistki Joli

odnalazł po latach swoją krewną, podobne doświadczenia spotkania z bliskimi zanotowali tenor Michał i towarzysząca zespołowi Marysia. Chwila zakupów, degustacji lwowskiej kawy i rozstanie z urokliwą przewodniczką oraz miastem dwóch Lwów „Semper Fidelis”.

A sercu postanowienie, że warto tutaj wrócić, bo dobrze czujemy się we Lwowie, gdzie wszystko jest takie dziwnie znajome, dziwnie bliskie jak własny dom. Ostatni etap to zakupy w przygranicznych Szeginiach oraz prawie cztery godziny stania na granicy. Jednak zespół oraz towarzyszący nam goście zarówno po zakończonych warsztatach jak i reminiscencjach lwowskich nie poddał się atmosferze biurokracji i bezsensownego oczekiwania – dając trwający koncert humoru, piosenek i degustacji domowych nalewek i wkupnych napitków.